شاعیر گرک ...!
ناصر مرقاتی
ناصر مرقاتی
بیر گون یولوم دوشسَیدی، بیر گون یولوم دوشسَیدی اگر او یونانیستانا، آختاریب تاپاردیم دئشیگیندن، افلاطون باخدیغی، او ماغارانی.
هر نه وارسا او ماغارداکی دئشیکده دیر. او باجادان باخدیقدا دوغاللیق پارچالانار، حقیقت له مجازا تؤره نر، بیر یاندا جهننم بیر یاندا جننت یارانار، و پیس- یاخشی آییردی بیر الینه ترازی، بیرینه قلینج آلیب کسر قیامت قاپیسین: "اده ربّ ین کیست؟" سورا آچار دفتری، خئیری خئیر اوسته قالار شری شر اوسته و ترازی یا آلار و چکر، و سونوجدا دا قیلینجینان عدالت دادیزدیرار یولون آزانلارا. شاعیرلرین حالی داها گرگین اولار بواحوالاتدا. بیر عومور چییین لرینه یوکلنمیش تَعَههود شَله سین اویان- بو یانا سوروتدوین شاعیرلرین ایشلری لاپ آغیر گئچر. آخی شاعیرلرین دوواریندان گوده لرده بویلانیب باخا بیلر. و البتته ایستر ایستمز یاسدا دا دویونده ده شاعیر پیلوو اوسته لوک دورمالی دیر. چونکو او دئشیکدن تکجه افلاطون یوخ، عیسی و موسی، گاریبالدی، هیتلر و ایستالین ده باخیب. اونا گؤره ده دینچی گلنده دین داشیمالی اولار شاعیر، میللت چی گلنده وطن داشیمالی اولار شاعیر، کومونیست گلنده ایشچی داشیمالی اولار شاعیر. هر بیری گئتسه ده خائن اولار شاعیر، یا آغزین تیکیب کوره آتارلار یا دا ترسه قاندال ووروب چینینده قازامات داشیتدیرارلار تَعَههود یئرینه. و هر گاه بیر گون باغیشلانسا، نه وئریم سازاندالارا شعر یازان اولار شاعیر.
اوغرون اوغرون گیلئیلی سوزور منی شاعیر. گؤزلرینده یاش لپه لَنیر.
اؤیله باخما منه شاعیریم، تَعَههود شاعیرین بورجو دئییل، ایسترسه شاعیرین سئودیگی دیر. کونوللو اولماسا شاعیر، تَعَههودو هئچ کیمسه، حتتا اطلسین چیییننلرینه دونیانی قالدیرتدیران زئوس دا، قالدیرتدیرا بیلمز شاعیرین چییینلرینه.
آما اگر بیرگون ادبییات اوتورسا آییردا، یارینا شعر دئین لرده شاعیر اولار، ایشچی صینیفینا شعر دئین لرده، هرگاه شعرده شعرلیک اولسا. بو ایسه هاچان کؤهنه لر جانیم قارداشیم منیم:
"...
یاشاییش بیر آغاج کیمی تک و حر
و بیر اورمان کیمی قارداشجاسینا
بو دعوت بیزیم.
...."